بررسی میزان فرسودگی شغلی کتابداران دانشگاه اصفهان و رابطه آن با عوامل دموگرافیک

هدف: پژوهش حاضر  به شناخت میزان فرسودگی شغلی کتابداران دانشگاه اصفهان و رابطه آن با عوامل دموگرافیک پرداخته است. روش: روش پژوهش پیمایشی تحلیلی، و جامعه آماری، در برگیرنده کتابداران شاغل در کتابخانه های دانشگاه اصفهان به تعداد 61 نفر است. پژوهش به صورت سرشماری اجرا شد و پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش به همه کتابداران تحویل داده شد، که تعداد 57 پرسشنامه بازگردانده شد. پایایی پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش  در پژوهش حاضر برای خرده آزمون های سه گانه عبارت است از: خستگی عاطفی با فراوانی 76/0 و شدت 79/0؛ عملکرد شخصی با فراوانی 61/0 و شدت 81/0؛ و مسخ شخصیت با فراوانی 80/0 و شدت 93/0. یافته­ها: نتایج نشان داد فرسودگی شغلی کتابداران دانشگاه اصفهان در حد متوسط بوده و در ابعاد خستگی عاطفی و مسخ شخصیت پایین است. از میان عوامل دموگرافیک بین فرسودگی شغلی با جنسیت (فراوانی خستگی عاطفی)، میزان تحصیلات (شدت مسخ شخصیت) و رشته تحصیلی (شدت و فراوانی خستگی عاطفی) رابطه وجود دارد؛ اما بین فرسودگی شغلی با سن، و سمت کتابداران رابطه ای وجود نداشت. نتیجه­گیری: با توجه به نتایج حاصل شده مسوولان و مدیران بایستی تدابیری جهت پیشگیری از فرسودگی شغلی در کتابداران که وظیفه خطیری در امر اطلاع رسانی به اساتید و دانشجویان دارند به عمل آورند.